I Społeczne Liceum Ogólnokształcące powstało w roku 1989 jako pierwsza niezależna szkoła w Polsce. Założyciele szkoły wywodzili się z kręgu opozycji demokratycznej. Powstanie szkoły poprzedziły dyskusje nad programem wychowawczym i dydaktycznym prowadzone na seminarium zorganizowanym na Uniwersytecie Warszawskim. Uczestnikami seminarium byli przyszli nauczyciele szkoły, rodzice późniejszych uczniów, pracownicy naukowi Uniwersytetu, a także ósmoklasiści – przyszli uczniowie liceum. Tak oto w praktyce, u progu powstania szkoły, tworzyła się specyficzna dla Bednarskiej atmosfera partnerskiej współpracy nauczycieli, uczniów i rodziców.
Wrzesień – rozpoczęło się seminarium mające na celu utworzenie programu autorskiego.
6 kwietnia – zarejestrowano Towarzystwo Przyjaciół Pierwszego SLO, czyli coś co mogło zgodnie z prawem powołać do życia szkołę. Byli nauczyciele, był program i… nic ponadto. Ani budynku, ani środków.
Maj – mimo, że liceum jeszcze nie istniało przeprowadzono egzaminy wstępne: przyjęto 60 uczniów nazwanych później Pierwotniakami.
Lipiec – MEN zatwierdza program autorski i pozwala Towarzystwu na prowadzenie liceum. We wrześniu szkoła rozpoczęła działalność w 4 pokojach różnych domów akademickich SGGW: Adarze, Hiltonie, Dendrycie i Cezarze. Od nich klasy wzięły swoje nazwy.
Luty – szkoła przeniosła się do budynku przy Bednarskiej 2/4.
Marzec/kwiecień – egzaminy zdawały Fuksy, nazwane tak, gdyż Fuksem było dostanie się przy 12 kandydatach na miejsce. Utworzyli oni 4 klasy: Dżamblę, Wenerę, Triadę i Zoolimp. Także w kwietniu liceum otrzymało od MEN uprawnienia szkoły państwowej.
Maj – odbyły się pierwsze demokratyczne wybory. Sejm uchwalił Konstytucję Rzeczypospolitej.
Zdawały do szkoły Śledzie. Śledzie, gdyż jeszcze ciężej niż Fuksom było im się prześlizgnąć. Był to rekordowy rocznik: 24 kandydatów na miejsce. Powstały jednak tylko dwie klasy: Babilon i Rezerwat.
Kwiecień – co dziesiąty ze zdających dostał się do szkoły by stać się uczniem rocznika Pampersów (nazwa mówi sama za siebie). W sumie szkoła zyskała trzy nowe klasy: Gombles, Pandemonium i Mordor. W tym samym roku szkoła uczyła już cztery roczniki na wszystkich czterech poziomach nauczania.
Kwiecień – 54 osoby zdały egzamin na Szparagi (prawdopodobnie chodzi tu o zieloność – nazwy były nadawane przez poprzedzające roczniki). Powstały 3 klasy, które dość późno nazwały siebie: Paragraf, Antares i Icy. Ta ostatnia twierdzi uparcie, że ich nazwa nie wynika z lenistwa ani braku decyzji, lecz jest świadomym i przemyślanym wyborem.
Maj – w szkole była pisana pierwsza Matura – Pierwotniaki spisały się na medal. We wrześniu szkoła roiła się od „”świeżych”” studentów.
W tym też roku Sejm wprowadził poprawki dotyczące nowego stanu – Absolwentów oraz utworzył wolną walutę szkolną – bednary, które były przyznawane za prace na rzecz szkoły (praca w ogródku, sprzątanie i malowanie klas), a które składało się na koniec roku na ocenę z przedmiotu Prace Pożyteczne – odpowiednik ZPT. Kurs rynkowy wynosił na początku około 10000 (starych) złotych, ale szybko spadł do 3000-4000.
Do szkoły zdawał rocznik ochrzczony na łapu capu Szuwarkami, a klasy przybrały imiona: Omfalos, Margines i Oksymoron.
Wiosną zdawała nowa partia kandydatów, nazwała przez vox populi Łosiami, a ochrzczona na Otrzęsinach Makoszami. Osiedlili się oni w trzech klasach i przybrali nazwy: Dżungla (później zmieniona na Matmuty, czyli mutanty matematyczne, ze względu na eksperymentalny profil tej klasy; klasa ta dokonała, głosem wychowawcy, secesji z systemu bednarowego), Słoń-c, Silentium.
Pomna zamieszania z Łosiami / Makoszami Rada Szkoły postanowiła zaburzyć tradycję i sama nazwała nowy, ósmy rocznik – Ośmiornicami, który został ochrzczony i „”otrzęsiony”” (znów zawieszenie tradycji) przez klasy czwarte. Oni sami nazwali się, już po rozparcelowaniu po klasach: Hamulcem, Enklawą i Remontem.
Nadciąga Szarańcza (z klasami Chaos, Fakt, Kartofleon, Mezalians), a bednary zostają wymienione na nowe.
Czas na Pingwiny z klasami Akwarium, Apogeum, Behemot, Pierestrojka.
Do liceum dołączają Banany (Bagno, Infundybuła Chronosynklastyczna, karambol). A obok liceum powstaje gimnazjum (Komórkowce) z klasami Dygresja i Déj? vu). W tym samym roku na mocy ogólnoszkolnego referendum decydujemy się na patrona. Zostaje nim Maharadża Jam Saheb Digvijay Sinhji.
Szkoła wygrywa przetarg na budynek przy ulicy Raszyńskiej po zlikwidowanej Szkole Podstawowej nr 13.
Następuje największy w historii nabór. Liceum zasiliły Żakule (Ból, Chupacabra, Irena, Protest, Pi ), do Komórkowców dołączają (zwane początkowo Xeroksami) Avocado i Brokilon, a kolejnym rocznikiem gimnazjalnym stały się Hatifnaty z klasami Cenzura, Improwizacja, Metamorfoza, Veto, Zajezdnia.
Raszyńska przyjęła szacownych gości. Najpierw odwiedził nas mnich z Tybetu. Gościliśmy go podczas Dnia Kultur – prezentacji projektów. Przypadkowo i szczęśliwie był to też pierwszy dzień nowego roku w Tybecie. Później gościliśmy zaproszonego do Polski przez Amnesty International Jamesa Robideau (Wichapi Wicasa), Indianina broniącego praw rdzennych mieszkańców Ameryki Płn. Odwiedził nas także Ambasador Indii.
Po pierwszej klasie Żakule przeszły na Bednarską. Były ostatnim rocznikiem starego, czteroletniego liceum. Nowe jest trzyletnie, więc w tym roku nie było do niego naboru. W zwolnionym przez nich miejscu urosło gimnazjum. W trzynastym roku istnienia szkoły dołączył największy w historii rocznik – Trzynastki (Amfisbena, Awangarda, Ewenement, Granulocyt Obojętnochłonny, Kompromis, Paradox, Plagiat).
Rok zaczęliśmy od pierwszego koncertu WOŚP-u na Raszyńskiej. Koncerty te stały się nową szkolną tradycją.
Komórkowce skończyły gimnazjum i przeszły na Bednarską formując nowe klasy (Cerata, Gibbon, Kakofonia, Łydka, Makabreska, Pani Janina nie kupiła jajek, Podknutek, Ścieżka, Tetris).
Na Raszyńską przyjęta została dodatkowo jedna klasa licealna – Timtirimtim. Po roku też przejdzie na Bednarską.
Szeregi gimnazjum zasiliły Cototamtaki z klasami: Alternatywa, Hakuna Matata, Parapet i Pasapalabra.
Hatifnaty skończyły gimnazjum i poszły do liceum. Część na Bednarską (Finlandia, Lub Czasopisma, Mech, Sklejka, Terapia Grupowa, Upadek), część na Raszyńską. Tu oprócz Abacabany, klasy ogólnej, utworzone zostały dwie klasy preIB – przygotowujące do Matury Międzynarodowej. Były to Kompromitacja i Trambambaj. Nauczyciele tych klas gorączkowo przygotowywali się do wizyty akredytacyjnej.
Na Bednarskiej grupa Komórkowców wystawiła musical „Mac Bad”.
Do gimnazjum dołączyły Zraszacze z klasami Impuls, Fenomenalna Konfitura z Przypadku, Kontrast i Pastwisko.
Wizytator z ramienia IBO, Pan Tuevo Laurinolli wysoko ocenił stopień przygotowania szkoły do programu IB (Matury Międzynarodowej). Przez skromność nie zacytujemy dokładnie jego słów. Pan Laurinolli był pod wrażeniem funkcjonowania szkolnej demokracji.
Trzynastki przeszły na Bednarską (Bielizna, Carmen Elektra, Klawa Prywatka, Karagana) i zostały w liceum na Raszyńskiej: klasa z rozszerzonym angielskim (Sam/a Zdecyduj) i dwie klasy preIB (W tej klasie występuje element Sacrum i Świetlana Przyszłość).
Nowym rocznikiem gimnazjum stały się Muminki (nazwane tak od tematyki egzaminu wstępnego) z klasami: Fanaberia, Galapagos, Imponderabilia, Strefa 51.
Sejm zawiesił na rok funkcjonowanie systemu bednarowego na Bednarskiej. Na Raszyńskiej rozpoczęto wymianę bednarów. Nieśmiało zaczął działać internetowy bank bednarowy.
Także w 2004 roku Krystyna Starczewska, założycielka i wieloletnia dyrektorka „Bednarskiej”, zdecydowała się pełnić tylko funkcję dyrektorki szkół na Raszyńskiej. W liceum na Bednarskiej dyrektorem został Jan Wróbel.
Copyright 2025. Wszystkie prawa zastrzeżone. Made by Brandwise